essay on rabindranath tagore in marathi

• जीवन चरित्र
• ज्ञानवर्धक माहिती
• पक्षी माहिती
• प्राणी माहिती

रवींद्रनाथ टागोर मराठी माहिती | Rabindranath Tagore Information in Marathi

या लेखात  रवींद्रनाथ टागोर यांची माहिती -  Rabindranath Tagore I nformation in  Marathi  देण्यात आलेली आहे. 

जगप्रसिद्ध कवी, साहित्यकार, दार्शनिक आणि भारतीय साहित्याचे नोबेल पारितोषिक विजेते रवींद्रनाथ टागोर यांनाच ‘गुरुदेव’ या नावानेही ओळखले जाते. त्यांनी भारताचे राष्ट्रगीत ‘जन गण मन’ आणि बांगलादेश चे राष्ट्रीय गीत ‘आमार सोनार बांग्ला’ लिहिले. आजच्या या लेखात आपण रवींद्रनाथ टागोर मराठी माहिती मिळवणार आहोत. तर चला सुरू करुया…

रवींद्रनाथ टागोर मराठी माहिती -  Rabindranath Tagore Information in Marathi

प्रारंभिक जीवन.

रवींद्रनाथ टागोर यांचा जन्म 7 मे 1861 ला कोलकात्यातील जोडासाको ठाकूरवाडी या गावातील एका प्रसिद्ध बंगाली कुटुंबात झाला. त्यांच्या वडिलांचे नाव देवेंद्रनाथ टागोर व आईचे नाव शारदाबाई होते. ते आपल्या आई वडिलांच्या 13 अपत्यामध्ये सर्वात लहान होते. लहान असतानाच त्यांच्या आईचे निधन झाले. देवेंद्रनाथ टागोर हे ब्रह्म समाजाचे वरिष्ठ नेता व त्यांच्या परिसराचे प्रमुख होते. त्यांना आपल्या कामानिमित्त नेहमी प्रवास करावा लागत असे. ज्यामुळे लहान रवींद्रनाथ टागोर यांचे पालनपोषण त्यांच्या नोकरांनी केले.

रवींद्रनाथ टागोर यांचे शिक्षण

टागोर लहानपणापासूनच बुद्धिमान होते, अभ्यासात त्यांची आवड होती. त्यांचे प्राथमिक शिक्षण कोलकात्यातील सेंट जेवियर या शाळेत झाले. टागोरांच्या वडिलांची इच्छा होती की त्यांनी बॅरिस्टर बनावे. परंतु रवींद्रनाथ टागोर यांनी आवड साहित्यात होती. 1878 साली बॅरिस्टर ची डिग्री मिळवण्यासाठी, त्यांच्या वडिलांनी त्यांचा प्रवेश लंडनमधील विश्व विद्यालयात केला. परंतु बॅरिस्टर च्या आभ्यासात आवड नसल्याने 1880 साली ते डिग्री न घेताच परत आले.

1883 साली रवींद्रनाथ टागोर यांचा विवाह मृणालिनी बाई यांच्याशी करण्यात आला.

इंग्लंड मधून भारतात परत आल्यावर त्यांनी विवाह करून सिआल्द येथे आपल्या इस्टेट वर काही वर्ष घालवले. त्यांनी दूर दूर पर्यंत पसरलेल्या आपल्या इस्टेटीचे प्रमाण केले. ग्रामीण व गरीब लोकांचे जीवन जवळून पाहिले. 1891 ते 1895 या कालखंडात त्यांनी ग्रामीण बंगालच्या पृष्ठभूमीवर आधारित अनेक लघु कथा लिहिल्या.

वर्ष 1901 साली रवींद्रनाथ टागोर शांतिनिकेतनला गेले. येथे त्यांनी एक ग्रंथालय, शाळा व पूजा स्थळाचे निर्माण केले. त्यांनी येथे अनेक झाडे लावून सुंदर बगीचा तयार केला. येथेच काही दिवसानंतर त्यांची पत्नी व मुलांची मृत्यू झाली. त्यांचे वडिलांचे ही 1905 साली निधन झाले.

रवींद्रनाथ टागोर यांनी साहित्य क्षेत्रात उत्तम कामगिरी केल्याबद्दल नोबेल पारितोषिक देण्यात आले. नोबेल पुरस्कार देणारी संस्था स्वीडिश अकॅडमी ने त्यांचे काही अनुवाद व गीतांजली या ग्रंथाच्या आधारवर त्यांना हा पुरस्कार दिला. इंग्रज शासनानेही 1915 साली त्यांना ‘नाईट हुड’ ची उपाधी दिली. परंतु जालियनवाला बाग हत्याकांड नंतर त्यांनी ही उपाधी परत केली.

रवींद्रनाथ टागोर यांचे साहित्यातील कार्य

रवींद्रनाथ टागोर जन्मजात बुद्धिमान होते. एक महान कवी, साहित्यिक, लेखक, चित्रकार आणि समाजसेवी होते. सांगितले जाते की बाल्य काळात त्यांनी आपली पहिली कविता लिहिली होती. ज्या वेळी त्यांनी पहिली कविता लिहिली तेव्हा त्यांचे वय मात्र 8 वर्ष होते. 1877 साली सोळा वर्षाच्या वयात त्यांनी लघुकथा लिहून टाकली. रवींद्रनाथ टागोर यांनी जवळपास 2230 गीत लिहिले. ते भारतीय संस्कृतीत व विशेषतः बंगाली संस्कृतीत विशेष योगदान देणारे साहित्यिक होते.

रवींद्रनाथ टागोर यांचा मृत्यू

टागोरांनी आपल्या आयुष्याचे शेवटचे 4 वर्ष दीर्घ आजार व दुःखात घालवले. 1937 सालाच्या शेवटी त्यांची अवस्था आणखीनच बिघडली. परंतु ते वाचावले. याच्या जवळपास तीन वर्षांनंतर पुन्हा एकदा अशीच अवस्था निर्माण झाली. या नंतर ते जेव्हाही चांगले होत असत तेव्हा कविता लिहित असत. या काळात त्यांनी एकाहून एक सुंदर कविता लिहिल्या. दीर्घ आजारानंतर 7 ऑगस्ट 1941 ला कोलकात्यातच त्यांनी जगाचा निरोप घेतला.

रवींद्रनाथ टागोर यांना मिळालेले पुरस्कार

रवींद्रनाथ टागोर एक महान साहित्यिक व बहुभाषिक होते. त्यांना त्यांच्या जीवन कारकीर्दीत अनेक पुरस्कारांनी सन्मानित करण्यात आले. रवींद्रनाथ टागोर यांना मिळालेले काही पुरस्कार पुढे देत आहोत.

साहित्य क्षेत्रातील नोबेल पारितोषिक (१९१३): साहित्य क्षेत्रातील सर्वोत्कृष्ट पुरस्कार मानला जाणारा नोबेल पुरस्कार रवींद्रनाथ टागोर यांना १९१३ साली देण्यात आला. हा सन्मान प्राप्त करणारे ते पहिले गैर युरोपीयन ठरले. रवींद्रनाथ टागोर यांना नोबेल पारितोषिक त्यांच्या "गीतांजली" या अद्भुत कवितासंग्रहाच्या सन्मानार्थ देण्यात आले. 

नाईटहूड (१९१५): 1915 साली रवींद्रनाथ टागोर यांना इंग्लंडचा राजा जॉर्ज पंचम यांनी नाईटहुड म्हणून घोषित केले. परंतु ज्यावेळी 1919 साली ब्रिटिश शासनाच्या सैन्याने जालियनवाला बाग येथे निशस्त्र नागरिकांवर गोळ्या झाडून हत्या केली, त्यावेळी या हत्याकांडाचा निषेध म्हणून रवींद्रनाथ टागोर यांनी त्यांना मिळालेल्या नाईटहूड पदवीचा त्याग केला. 

भारतरत्न (१९५५): रवींद्रनाथ टागोर यांना 1955 साली भारतातील सर्वोच्च नागरिक पुरस्कार भारतरत्न देऊन सन्मानित करण्यात आले. भारतीय साहित्य संस्कृतीतील त्यांच्या अतुलनीय योगदानाबद्दल त्यांना सन्मान देण्यात आला.

डि.लीट. होनोरीस कॉसा (D.Litt. Honoris Causa): रवींद्रनाथ टागोर यांना ऑक्सफर्ड विद्यापीठ के ब्रिज विद्यापीठ आणि विश्वभारती विद्यापीठांसह जगभरातील असंख्य प्रतिष्ठित विद्यापीठांमधून साहित्याचे डॉक्टरेट पदवी मिळाली. 

वर देण्यात आलेले पुरस्कार हे रवींद्रनाथ टागोर यांना त्यांच्या उत्कृष्ट साहित्यरचनेसाठी मिळालेले काही प्रमुख पुरस्कार आहेत. या व्यतिरिक्त देखील त्यांना जगभरातील विविध संस्थांदारे विविध पुरस्कार देण्यात आले.

रवींद्रनाथ टागोर यांनी प्राप्त केलेल्या उपलब्धी

टागोरांना आपल्या आयुष्यात बऱ्याचदा सन्मानित करण्यात आले. यातील सर्वात प्रमुख गीतांजली ग्रंथासाठी 1913 साली त्यांना नोबेल पारितोषिक देण्यात आले.

रवींद्रनाथ टागोर यांनी भारत व बांगलादेश साठी राष्ट्र गीत लिहिले. आज भारताचे राष्ट्र गीत जन गण मन हे प्रत्येक महत्त्वपूर्ण वेळी गायीले जाते. ह्या राष्ट्रगीताचा लेखात रवींद्रनाथ टागोर आहेत. या शिवाय बांगलादेशाचे राष्ट्रीय गीत ‘आमार सोनार बांग्ला’ हे देखील रवींद्रनाथ टागोर यांनीच लिहिले आहे.

या शिवाय रवींद्रनाथ टागोर आपल्या आयुष्य तीन वेळा अल्बर्ट आईन्स्टाईन या महान शास्त्रज्ञांनाही भेटले. ते रवींद्रनाथ टागोरांना ‘रब्बी टागोर’ म्हणत असत.

तर मित्रांनो ही होती रवींद्रनाथ टागोर यांची संपूर्ण मराठी माहिती. आशा करतो की तुम्हाला ही माहिती उपयुक्त ठरली असेल. Rabindranath tagore information in marathi शाळा कॉलेज मधील विद्यार्थ्यांचे ज्ञान वाढविण्यात नक्कीच उपयुक्त ठरेल. या महितीला आपल्या इतर मित्रांसोबतही नक्की शेअर करा. धन्यवाद..

टिप्पणी पोस्ट करा

• Birthday Wishes in Marathi

Contact form

Essay Marathi

• Privacy Policy
• DMCA Policy

Get every types of Essays for students

गुरुदेव रवींद्रनाथ टागोर मराठी निबंध | rabindranath tagore essay in marathi

 गुरुदेव रवींद्रनाथ टागोर मराठी निबंध | rabindranath tagore essay in marathi.

नमस्कार मित्र-मैत्रिणींनो आज आपण   गुरुदेव रवींद्रनाथ टागोर मराठी निबंध बघणार आहोत. विल्फ्रेड ओवेन हा एक फ्रेंच वीर, पराक्रमी तरुण. युद्धावर जाण्यापूर्वी त्याने मातृभूमीचा निरोप घेतला, तो एका भारतीय महान कवीच्या 'काव्य' वाचनाने, त्याच्या डायरीतही काही काव्यपंक्ती होत्या. त्याही त्याच थोर कवीच्या महान काव्यसंपदेतील. तो महान कवी होता 'रवींद्रनाथ टागोर' अन् ते महान काव्य होते. जगप्रसिद्ध 'गीतांजली'. 

रवींद्रनाथांनाच नव्हे तर प्रत्येक भारतीय नागरिकाला अभिमान वाटावा अशी ही घटना. 'गीतांजली'तील ओळी वाचून जगातील अनेक भाषा बोलणारे लोक अगदी आनंदाने मुग्ध होऊन जातात. आमचेही त्यात असे दुर्दैव की, भारताबाहेरच्या लोकांनी जेव्हा या महान कवींच्या काव्यांवर पुष्पांजली वाहिली... स्तुतिसुमने उधळली, तेव्हा आमचे लोक जागे झाले. 'अरेच्या हा तर आपलाच माणूस.' असे त्यांना वाटू लागले. 'हा तर थोर कवी आपल्याच देशातला आहे' असे समजल्यानंतर सारे जण त्यांच्या सत्कारासाठी धावले.

रवींद्रनाथांचे कार्य ही तर ईश्वरी देणगी होती. त्यांनी ते कधी मानाच्या मोठेपणाच्या हेतूने केलेले नव्हते. तो तर उत्स्फूर्तपणे वाहणारा - खळाळणारा झरा होता. त्यांना पहिल्यापासूनच शांत एकाकी, रानावनांतून-फुलां-पानांतून दयाखोऱ्यांतूननिसर्गाच्या सान्निध्यातच राहणे पसंत होते. कोलकात्यात राहणारे हे टागोर कुटुंब जमीनदारीच्या कामामध्ये गुंतलेले होते. परतु लहानपणापासून रवींद्रनाथ मात्र वडिलांच्या समवेत हिमालयातील एकांत स्थळी तर कधी जमीनदारीच्या गावी जाऊन राहत असत. 

जमीनदारांसारख्या गर्भश्रीमंत घराण्यात जन्मलेला हा रवींद्र, श्रीमंत मुलांच्या वाट्याला न येणारे मर्दानी अन् साहसी जीवन बालपणीच जगत होता. कुस्त्या खेळणे, पोहणे, शिकारीला जाणे, अशा खैर जीवनाचा आनंद त्यांनी बालवयात लुटला होता. म्हणूनच की काय शाळेतले बंदिस्त जीवन त्यांना आवडले नाही.

परंतु दैवाचे खेळ कुणाला चुकलेत. वयाच्या अवघ्या तेविसाव्या वर्षी हा स्वप्नाळू कवी आदर्श जमीनदार ठरला. कारण त्यांच्या देवेंद्रनाथांनी त्यांच्याकडे सर्व जमीनदारीचे काम सोपवले. जमिनी, कुळे, शेतकरी अशी त्यांची कामे संपली की उरलेला वेळ रवींद्रबाबू आपल्या आवडत्या 'पद्मा' नावाच्या होडीवर काढीत. 

नौकाविहार मनसोक्त करीत. हे पाहून त्यांच्या आजोबांनी म्हणजेच द्वारकानाथांनी रवींद्रसाठी खास होडीघर बांधून दिले. आणि रवींद्रनाथांची अनेक साहित्यिक अपत्ये नाटके, कथा, काव्यरचना यांचा जन्म या 'पद्मा' होडीवरच झाला. 'सर्वांत अनमोल अशी कामगिरी 'पद्मा'ने बजावली अन् आपल्या पिताजींना त्यांच्या आयुष्यात भरपूर मानसिक आनंद-समाधान मिळवून दिले.' असे उद्गार खुद्द त्यांच्या चिरंजीवांचेच आहेत.

सृष्टीतील सौंदर्याचा वेडा असणारा हा कवी, तितकाच प्राचीन वाङ्मयात, अध्यात्मामध्येही रमायचा. बालवयातच कुटुंबात असताना उपनिषमंत्राच्या माध्यमातून त्यांची ईश्वरोपासना चालायची. बालपणीचे उपनिषद पाठांतर पठण, तरुण वयातील ‘पद्मा' नदीकाठचा तो विजनवास खेडेगावातील ते निसर्गदत्त झाडे-पाने-फुले, पाणी-पशू-पक्षी इ.मधील मुक्तसंचार - या सर्वांमधूनच 'गीतांजली' सारखी भावस्पर्शीसारखी अमर रचना निर्माण झाली. 

आपला मुलगा नृत्य, गायन इत्यादी कलांमध्ये रंगलेला असतो. प्रेमगीते-काव्य यांची रचना करतो, अशी कुणकुण देवेंद्रनाथाच्या कानावर गेली होती. परंतु एकदा त्यांनी ती गीते जेव्हा रवींद्रनाथाच्याच तोंडून गाताना ऐकली तेव्हा ती प्रेमगीते नसून भक्तिगीते आहेत, हे पाहून त्या प्रेमळ पित्याचा आनंद गगनात मावेना. ती गीते ऐकून ते म्हणाले, "तुझ्या गीतांबद्दल दिले जाणारे ते पुरस्कार, ती पारितोषिके अपुरी आहेत. मी जर एखादा राजा असतो तर तुला 'राजकवी'च्या सन्मानाने यथायोग्य असा गौरव केला असता."

रवींद्रनाथांच्या गीतांजलीला नोबेल पुरस्कार मिळून त्यांची दिगंत कीर्ती झाली. परंतु ते ब्रिटिश साम्राज्यशाहीचे मिंधे कधीच झाले नाहीत. "नियतीचे कठोर कालचक्र हिंदुस्थानचा रक्तशोषण करणाऱ्या या ब्रिटिश साम्राज्यशाहीला निश्चित प्रभाव दाखवील." अशी जणू शापवाणीच, रवींद्रनाथांच्या मृत्यूपूर्वी तीन महिने त्यांनी उद्गारली होती. धनाढ्य टागोरांच्या कुटुंबात मुळातच राष्ट्रीय बाणा जोपासला जात होता. 

स्वदेशी, वंगभंग अशा चळवळीतूनही रवींद्रनाथांनी भाग घेतला. इतकेच नव्हे तर 'जालियनवाला बागेमधील हत्याकांडाचा अमानुषपणा पाहून रवींद्रांनी आपल्याला मिळालेली 'सर' ही पदवी सोडून दिली. म. गांधीजींबद्दल तर त्यांना नितांत आदर होता. १९३२ मधील गांधीजींनी 'प्राणांतिक उपोषण केलेले समजल्यावर ते येरवड्याला धावले, गांधीजींना त्यांनी उपवास सोडण्यास भाग पाडले. रवींद्रनाथांचे 'जनगणमन' हे राष्ट्रगीत तर प्रत्येक भारतीयांच्या हृदयाचा ठेवाच बनला आहे.' 

भारताच्या या थोर राष्ट्रीय कवींनी नवीन पिढीतही राष्ट्रीयवृत्ती जोपासली जावी, देशप्रेमाचे-भक्तीचे बाळकडू हे शिक्षणातून भारतीयांच्या नसानसांपर्यंत पोहोचावे म्हणून त्यांनी 'विश्वभारती सारखी संस्था स्थापन केली. आपले सर्व तन-मन-धन अर्पण करून 'शांतिनिकेतन'सारखी जगप्रसिद्ध शिक्षणाचे अजरामर असे विद्यापीठ उभे केले. 

ग्रामीण भागातील आपल्या बांधवांसाठी जीवन ग्रामोद्योगांच्या माध्यमातून सुसंघटित होण्यासाठी 'श्रीनिकेतन' नावाची संस्था आजही दिमाखात उभी आहे. विविध कला-बाळांचे अध्ययन-अध्यापन-संगोपन इ. त्यांच्यावरील संस्थांतून कार्य अविरतपणे चालू आहे. विश्वभारती'चा उद्देश तर 'हे विश्वचि माझे घर' असेच आहे.

अशा आपले सर्व जीवन काव्य-साहित्य-देशप्रेम-भक्ती-शिक्षण-संस्कृतीची जोपासना यासाठी समर्पित करणाऱ्या या अर्वाचीन महर्षीचे देहावसान ७ ऑगस्ट १९४१ साली झाले. परंतु आपल्या कार्यातून... कृतीतून-साहित्यातून ते अमर झाले आहेत... अशा महान गुरुदेवांना आमचे त्रिवार वंदन. मित्रांनो तुम्‍हाला हा निबंध कसा वाटला हे  तुम्‍ही कमेंट करून सांगु शकता . धन्‍यवाद

रवींद्रनाथ टागोर माहिती Rabindranath Tagore Information in Marathi

Rabindranath Tagore Information in Marathi नमस्कार मित्रांनो,आपल्या देशात अनेक महान व्यक्ती होऊन गेल्या त्यापैकीच एक गुरुदेव रवींद्रनाथ टागोर यांना साहित्यातील पहिला नोबेल पुरस्कार मिळाला. आज आपण त्याच महार थोर व्यक्ती बद्दल थोडक्यात जाणून घेणार आहोत. आजच्या या सदरात आपण त्यांचे बालपण, त्यांचा जीवन प्रवास, त्यांचे साहित्य याबद्दल माहिती पाहणार आहोत.

रवींद्रनाथ टागोर माहिती – Gurudev Rabindranath Tagore Information in Marathi

रवींद्रनाथ टागोर यांचा जन्म ७ मे १८६१ मध्ये कोलकाता येथे झाला. दे वेंद्रनाथ टागोर व सरलादेवी या आई वडीलांच्या छत्राखाली रवींद्रनाथांचे बालपण गेले. कलकत्त्याच्या पीराली ब्राह्मण कुटुंबात जन्म झालेल्या रवींद्रनाथांनी आठव्या वर्षी पहिली कविता लिहिली व वयाच्या सोळाव्या वर्षी त्यांनी भानुसिंह ह्या टोपण नावाने कविता लिहिल्या. अकराव्या वर्षी मुंज झाल्यावर रवींद्रनाथांनी वडिलांसोबत १४ फेब्रुवारी १८७३ रोजी भारत भ्रमण आर्थ कोलकत्ता सोडले. रवींद्रनाथांनी इतिहास, खगोल शास्त्र, विज्ञान, कालिदासाचे काव्य व संस्कृत आदींचे अध्ययन केले.

कलकत्ता सोडल्यानंतर त्यांच्या भ्रमंतीमध्ये त्यांनी विविध ठिकाणे पाहिली. अमृत्सर व डलहौसी या ठिकाणी अनेक व्यक्तींची आत्मचरित्रे वाचली. १८७० साली प्रकाशित रचनांमुळे रवींद्रनाथ प्रथम प्रसिद्ध झाले. त्यांनी बंगाली भाषेतील पहिली लघुकथा ‘भिकारिनी’ प्रसिद्ध केली. बॅरिस्टर होण्यासाठी त्यांनी लंडनच्या युनिव्हर्सिटी कॉलेजात प्रवेश घेतला. परंतु १८८० मध्ये पदवी न घेताच मायदेशी परतले. पुढील ९ नोव्हेंबर १८८३ रोजी मृणालिनी देवी यांच्याशी विवाह झाला. त्यांना झालेल्या पाच मुलांपैकी दोघांचा बालमृत्यू झाला. पुढे गलगुच्छ म्हणजेच कथा गुच्छ नावाचा ८४ कथांचा तीन खंड असलेले पुस्तक प्रकाशित केले.

जेव्हा १९०१ साली रवींद्रनाथ शांतिनिकेतनमध्ये आले तेव्हा त्यांनी येथेच स्थापन केलेल्या आश्रमात प्रार्थना गृहाची, प्रयोगशाळेची बाग बगीचा व ग्रंथालयाची स्थापना केली. रवींद्रनाथांच्या पत्नीचे व दोन मुलांचा मृत्यू येथेच झाला. 1905 ला वडिलांचे देहावसान झाल्यानंतर रवींद्रनाथ वारसदार झाले. कौटुंबिक दाग दागिने, पुरी व ओडिशा मधील बंगले विकून काही धन प्राप्ती झाली.

1905 नंतर त्यांच्या साहित्याची ओढ बंगाली व विदेशी वाचकांना लागली. ‘नैवेद्य’, ‘खेया  या रचना त्या काळात प्रसिद्ध झाल्या. 14 नोव्हेंबर 1913 रोजी त्यांना स्वीडिश अकादमीचा पुरस्कारही मिळाला. पुढे ‘गीतांजली’ या रचनेबद्दल मानाचा समजला जाणारा आंतरराष्ट्रीय दर्जाचा नोबेल पुरस्कारही लाभला. त्यातूनच आपल्या देशाचे राष्ट्रगीत ,जनगणमन ही घेतली गेली.  गीतांजली या काव्यसंग्रहात रवींद्रनाथ टागोर यांनी लिहिलेल्या कविता या सरळ-सरळ परमेश्वराला उद्देशून लिहिलेल्या आढळतात.

रविंद्रजी यांच्या साहित्याचा विचार करून ब्रिटिश सरकारने त्यांना सर ही पदवी बहाल केली होती. परंतु 1919 साली झालेल्या जालियनवाला बाग हत्याकांड याने रवींद्रनाथ फारच व्यक्तीत झाले आणि मिळालेली ‘सर ‘ ही पदवी ब्रिटिशांना  परत केली. शांतिनिकेतन जवळ सुरूल येथे रवींद्रनाथांनी स्थापन केलेल्या ग्रामीण संस्थेचे पुढे श्रिनिकेतन हे नामकरण केले होते. ज्ञान संवर्धनातून अज्ञानी व सहाय्यक ग्रामीण भागाची सुटका करून घेण्यासाठी विविध देशातील विद्वान जाती व अधिकाऱ्यास या उपक्रमात सहभागी करून घेतले नाट्य कविता या माध्यमातून त्यांनी जनजागृती निर्माण करण्याचाही प्रयत्न केला गुरुदेवांनी केरळच्या गुरु वायर मंदिरात दलितांना प्रवेश देण्यासाठी आणि देशातील जातीयते विरुद्ध प्रचार करण्याचाही प्रयत्न केला.

उल्लेखनीय कार्य

भारतामध्ये सामाजिक राजकीय व सांस्कृतिक चळवळीचे प्रमुख केंद्रांपैकी एक असलेल्या महाराष्ट्राचा प्रभावही रवींद्रनाथांन वर पडला होता. संत तुकारामांच्या साहित्याचा ही त्यांनी अभ्यास करून संतांची काही अभंग त्यांनी बंगाली भाषेत अनुवादित केले. शिवाजी महाराजांचे जीवन ही त्यांच्यासाठी प्रेरणादायी होते. रवींद्रनाथ यांनी शिवाजी महाराजांवरील खंडकाव्य लिहिले आहेत. रवींद्रनाथांच्या व्यक्तिमत्वाने काही महाराष्ट्र लोक ही प्रभावित झाले होते. रवींद्रनाथांची बंगाली साहित्याचा अभ्यास करण्याचा प्रेरणेतूनच महाराष्ट्र भूषण व पु ल देशपांडे बंगाली शिकले. गीतांजलीचे इंग्रजी भाषांतरही रवींद्रनाथांनी केले.

पुढे जगातील अनेक भाषात गीतांजलीचे भाषांतर झाले. संगीत ,साहित्य, तत्त्वज्ञान, चित्रकला, नृत्य, शिक्षण अशा बहुविध क्षेत्रात रवींद्रनाथांनी संचार केला. रवींद्रनाथांना बंगाली भाषेतील आद्य लघु कथाकार समजले जातात. सामान्य माणसांच्या जीवनाचे वर्णन त्यांच्या कथेतून दिसून येते. रवींद्रनाथांना निसर्गत लाभलेल्या रूप सुंदर या इतकीच मधुर आवाजाची ही उपजत देणगी होती.  “मला कधी गाता येत नाही असे आठवत नाही”, असे त्यांनी म्हटले आहे त्यांनी संगीताचे शिक्षण घेतले होते. परंतु संगीताच्या कुठल्याही विशिष्ट प्रणालीत स्वतःला बांधून घेतले नाही. लहानपणी त्यांना इंग्रजी शिकवायच्या शिक्षकांकडून रवींद्रनाथांना विज्ञानाची गोडी निर्माण झाली, ती आयुष्याच्या अखेरपर्यंत टिकली होती. बंगालमध्ये बरी भूम जिल्ह्यात एक विस्तीर्ण माळ रायपूरच्या जमीन धारण करून विकत घेऊन तेथेच एक कुटीर बांधले, पुढे त्याची दुमजली इमारत झाली आणि त्याचे शांतिनिकेतन नाव झाले.

शांतिनिकेतन शेजारी असलेल्या सप्तपरणी च्या विशाल वृक्षा खाली महर्षी देवेंद्रनाथ ध्यानस्थ बसत रवींद्रनाथांच्या संस्कृत आणि इंग्रजी चा अभ्यास स्वतः देवेंद्र नाथांनी शांतिनिकेतनच्या वास्तव्यात करून घेतला. त्यामुळे रवींद्रनाथांची काव्यलेखन बालवयातच सुरू झाले होते वयाच्या बाराव्या वर्षी तत्वबोधिनी पत्रिका नावाच्या नियतकालिकात या ची पहिली कविता अभिलाष ही प्रसिद्ध झाली होती 1930 साली ऑक्सफर्डला मानवाचा धर्म या विषयावर त्यांचे व्याख्यान झाले. 1931 साली कलकत्त्यातील अनेक संस्थांतर्फे त्यांचा सत्तरावा वाढदिवस साजरा करण्यात आला होता. 1932 आली त्यांनी इराण व इराक च्या दौरा केला, तिथून परतल्या नंतर कोलकत्ता विद्यापीठात प्राध्यापक पदावर ही काम केले .  देशातील अल्पसंख्यांक व अस्पृश्यांच्या स्वतंत्र मतदारसंघावरून गांधीजींनी ब्रिटिश अन्वर येरवडा तुरूंगात आमरण उपोषण सुरू केले होते. गांधीजी या उपोषणाला रवींद्रनाथ जाहीर पाठिंबा दिला होता .  

डॉक्टर आंबेडकर यांच्यामुळे पुणे कारावासात गांधीजींनी उपोषण सोडले, तेव्हा रवींद्रनाथ तेथेच होती दुसऱ्या दिवशी तिथी प्रमाणे गांधीजींचा जन्म दिन होता. पुण्याच्या शिवाजी मंदिरात पंडित मालदीव यांच्या अध्यक्षतेखाली भरलेल्या अभिनंदन पर प्रचंड सभेत रवींद्रनाथांची जातीयता व अस्पृश्यतेचे निर्मूलन या विषयावर भाषण झाले. 1940 आली दुसऱ्या महायुद्धाने अतिशय उग्र रूप धारण केले होते . विश्वशांतीचा आणि मानवतेच्या कल्पनांचा वृद्ध रवींद्रनाथांनी त्यांच्या डोळ्यांपुढे विध्वंस दिसत होता. याच वर्षी गांधीजींनी शांतिनिकेतन ला भेट दिली गांधीजींना निरोप देताना रवींद्रनाथांनी त्यांच्या हातात एक पत्र दिले होते. त्यात लिहिले होते, माझ्या आयुष्यातील अमोल धनाचा साठा वाहून नेणाऱ्या जहाजासारखी असणाऱ्या विश्वभारती च्या भार माझ्या मागून आपण सांभाळा, हे पत्र गांधीजींनी मौलाना अबुल कलाम आझाद यांना दिले.

स्वतंत्र भारताचे केंद्रीय शिक्षण मंत्री झाल्यानंतर विश्वभारतीचा आर्थिक भार भारत सरकारने स्वीकारला. वयाच्या साठाव्या वर्षी रवींद्रनाथांनी चित्रे काढायला सुरुवात केली त्यांनी जवळजवळ वीस हजार चित्रे बनवली होती, त्यांनी 1930 मध्ये त्यांच्या चित्रांचे प्रदर्शन पॅरिसमध्ये ठेवले होते. भारतात मुंबई व बंगालमध्येही चित्रप्रदर्शन लावली होती, त्यांच्या चित्रांचा विषय भारतीय नारी हाच असायचा. रवींद्रनाथ टागोर आणि चिखली मध्ये पारंगत होते पूर्ण शांतिनिकेतन रवींद्रनाथ टागोर हे ना तर मात्र फारच उल्लेखनीय असं होतं त्यांच्या कादंबऱ्यांवर चित्रपटही निघाले. परिनीता काबुलीवाला हे काही चित्रपट .

अखेरची वर्ष

जीवनाच्या शेवटच्या दशकात रवींद्रनाथ त्यांची लोकप्रियता विशेषतः बंगालमध्ये शिखरावर होती. रवींद्रनाथांच्या आयुष्यातील शेवटची चार वर्षे प्रदीर्घ व्याधी बाजारांनी व्यापली होती. 1937 सली शुद्ध हरपून बराच काळ कुमार होते .  सात आगस्ट 1941 रोजी कोलकात्याच्या त्यांच्या वडिलोपार्जित जागेत त्यांचा मृत्यू झाला. वयाच्या ऐंशीव्या वर्षापर्यंत ते सतत लिहीत राहिले शेवटचा श्वास घेतानाही त्यांनी एक कविता लिहिली जरी त्यांनी या जगाचा निरोप घेतला. तरी गीतांजली जनगणमन शांतिनिकेतनच्या रूपात अजूनही ते आपल्यातच आहेत याचा प्रत्यय येतो.

आम्ही दिलेल्या gurudev rabindranath tagore information in marathi माहितीमध्ये काही चुकीचे आढळल्यास आपण तत्काळ आम्हाला comment box आणि email लिहून कळवावे तुम्ही दिलेली माहिती योग्य असल्यास आम्ही त्यामध्ये नक्की बदल करू.

मित्रानो तुमच्याकडे जर रवींद्रनाथ टागोर  information about rabindranath tagore in marathi यांच्याबद्दल अधिक माहिती असेल तर आम्हाला कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा आम्ही ते या rabindranath tagore punyatithi या article मध्ये upadate करू, मित्रांनो हि rabindranath tagore in marathi माहिती जर तुम्हाला आवडली असेल तर तुमच्या मित्र मंडळींमध्ये Share करायला विसरू नका धन्यवाद अधिक माहितीसाठी भेट द्या : इनमराठी.नेट

Share this:

2 thoughts on “रवींद्रनाथ टागोर माहिती rabindranath tagore information in marathi”.

Good information thanks असेच add करा thanks sir

प्रतिसादाबद्दल धन्यवाद

Leave a Comment उत्तर रद्द करा.

पुढील वेळेच्या माझ्या टिप्पणी साठी माझे नाव, ईमेल आणि संकेतस्थळ ह्या ब्राउझरमध्ये जतन करा.

Notify me of follow-up comments by email.

Notify me of new posts by email.

Rabindranath Tagore Essay

रवींद्रनाथ टागोर हे एक महान भारतीय कवी होते. त्यांचा जन्म 7 मे 1861 रोजी जोर-सांको, कोलकाता येथे झाला. त्यांच्या पालकांचे नाव शारदा देवी (आई) आणि महर्षी देवेंद्रनाथ टागोर (वडील) होते. टागोरांनी विविध विषयांच्या खाजगी शिक्षकांच्या देखरेखीखाली आपले शिक्षण घरीच घेतले. त्यांनी अगदी लहान वयातच कविता लिहायला सुरुवात केली. त्यांनी हजारो कविता, लघुकथा, गाणी, निबंध, नाटके इत्यादी लिहिल्यामुळे ते आजही प्रसिद्ध कवी आहेत. टागोर आणि त्यांचे कार्य जगभर प्रसिद्ध आहे. 1913 मध्ये त्यांच्या “गीतांजली” या महान लेखनासाठी नोबेल पारितोषिक मिळालेले ते पहिले भारतीय ठरले. आपल्या देशाचे “जन गण मन” हे राष्ट्रगीत रचणारे ते तत्वज्ञानी, चित्रकार आणि महान देशभक्त देखील होते.

रवींद्रनाथ टागोरांवर मराठीतील लघु आणि दीर्घ निबंध

    निबंध 1 (250 शब्द)    .

रवींद्रनाथ टागोर यांना रवींद्रनाथ टागोर या नावानेही ओळखले जात होते आणि ते गुरुदेव म्हणून अधिक प्रसिद्ध होते. ते एक महान भारतीय कवी होते ज्यांनी देशाला अनेक प्रसिद्ध लेखन दिले. निःसंशयपणे, ते कालिदासानंतरचे श्रेष्ठ कवी होते. आज, ते सर्व आयुष्यातील महान कवी आणि लेखक म्हणून जगभर प्रसिद्ध आहेत.

त्यांचा जन्म महर्षी देवेंद्रनाथ टागोर (वडील) आणि शारदा देवी (आई) यांच्या पोटी 1861 मध्ये जोर-सांको, कलकत्ता येथे एका श्रीमंत आणि सुसंस्कृत कुटुंबात 7 मे रोजी झाला. 1875 मध्ये टागोर 14 वर्षांचे असताना त्यांच्या आईचे निधन झाले. लहान वयातच त्यांना कविता लिहिण्याची आवड निर्माण झाली. ते चित्रकार, तत्त्वज्ञ, देशभक्त, शिक्षणतज्ज्ञ, कादंबरीकार, गायक, निबंध लेखक, कथा लेखक आणि सर्जनशील कार्यकर्ते होते.

कादंबरी आणि लघुकथांच्या रूपात त्यांनी लिहिलेले महान लेखन त्यांचे शहाणपण, सखोल अनुभव आणि मानवी स्वभावाची समज दर्शवते. ते असे कवी होते ज्यांनी देशाला “जन गण मन” हे अतिशय सुंदर राष्ट्रगीत दिले आहे. त्यांच्या काही महत्त्वाच्या कलाकृती आहेत: “गीतांजली, अमर सोनार बांगला, घेर-बेर, रवींद्र संगीत” इ. त्यांच्या “गीतांजली” च्या उत्तम इंग्रजी आवृत्तीसाठी त्यांना 1913 मध्ये नोबेल पारितोषिक देण्यात आले.

हा सन्मान मिळवणारे ते पहिले भारतीय आणि पहिले आशियाई होते. ते 1902 मध्ये शांतिनिकेतनमध्ये विश्वभारती विद्यापीठाचे संस्थापक होते. जालियनवाला बाग हत्याकांडाच्या निषेधार्थ, त्यांनी आपल्या देशावर आणि देशवासियांवर असीम प्रेमामुळे 1919 मध्ये ब्रिटिश सरकारने दिलेला “नाइटवुड” हा पुरस्कार परत केला. त्यांचे महान लेखन आजही देशातील जनतेला प्रेरणा देते.

    निबंध 2 (300 शब्द)    

रवींद्रनाथ टागोर हे एक प्रसिद्ध भारतीय कवी होते जे गुरुदेव म्हणून प्रसिद्ध होते. टागोरांचा जन्म 7 मे 1861 रोजी जोर-सांको, कलकत्ता येथे एका श्रीमंत सुसंस्कृत कुटुंबात झाला. त्यांचे पालक महर्षी देवेंद्रनाथ (वडील) आणि शारदा देवी (आई) होते. त्यांना लहानपणापासूनच कविता लिहिण्याची आवड होती. एक महान कवी असण्यासोबतच ते मानवतावादी, देशभक्त, चित्रकार, कादंबरीकार, कथाकार, शिक्षणतज्ज्ञ आणि तत्त्वज्ञ होते. भारतीय संस्कृतीचे ज्ञान जगभर पोहोचवणारे ते देशाचे सांस्कृतिक राजदूत होते. तो त्याच्या काळातील एक हुशार मुलगा होता ज्याने महान गोष्टी केल्या. कविता लेखनाच्या क्षेत्रात ते उगवत्या सूर्यासारखे होते.

कविता किंवा कथेच्या स्वरूपात त्यांनी लोकांच्या मानसिक आणि नैतिक भावना चांगल्या प्रकारे प्रदर्शित केल्या. त्यांचे लेखन आजच्या लोकांसाठीही पथदर्शी आणि क्रांतिकारी ठरले आहे. 13 एप्रिल रोजी जनरल डायर आणि त्याच्या सैनिकांनी 1919 मध्ये अमृतसरमध्ये स्त्रिया आणि मुलांसह अनेक निष्पाप लोक मारले गेलेल्या जालियनवाला बाग हत्याकांडाच्या शोकांतिकेने त्यांना खूप दुःख झाले.

एक महान कवी असण्याबरोबरच, ते एक देशभक्त देखील होते ज्यांनी नेहमीच जीवनाच्या एकात्मतेवर आणि त्याच्या आत्म्यावर विश्वास ठेवला होता. आपल्या लेखनातून त्यांनी प्रेम, शांतता आणि बंधुभाव टिकवून ठेवण्याचा तसेच त्यांना एकत्र ठेवण्याचा आणि लोकांना जवळ आणण्याचा प्रयत्न केला.

त्यांनी आपल्या कविता आणि कथांमधून प्रेम आणि सौहार्द यांविषयी चांगलेच सांगितले होते. टागोरांच्या संपूर्ण आयुष्याने एकमेकांवरील प्रेम आणि सौहार्द याची स्पष्ट कल्पना दिली. “माझा देश जो सदैव भारत आहे, माझ्या वडिलांचा देश आहे, माझ्या मुलांचा देश आहे, माझ्या देशाने मला जीवन आणि शक्ती दिली आहे” या पुढील विधानांमधून त्यांचे देशासाठीचे समर्पण दिसून येते. आणि पुन्हा “मी भारतात नक्कीच पुन्हा जन्म घेईन”.

    निबंध 3 (400 शब्द)    

रवींद्रनाथ टागोर यांचा जन्म 7 मे 1861 रोजी कलकत्ता, भारत येथे देवेंद्रनाथ टागोर आणि शारदा देवी यांच्या पोटी झाला. त्यांचा जन्म एका संपन्न आणि सुसंस्कृत ब्राह्मण कुटुंबात झाला. त्यांनी त्यांचे प्राथमिक शिक्षण त्यांच्या घरी खाजगी शिक्षकांमार्फत घेतले आणि उच्च शिक्षणासाठी इंग्लंडला गेले असले तरी ते कधीही शाळेत गेले नाहीत. टागोरांनी वयाच्या ८ व्या वर्षी कविता लिहायला सुरुवात केली. त्यांच्या कविता भानुसिंहो या टोपण नावाने प्रकाशित झाल्या, जेव्हा ते फक्त 16 वर्षांचे होते. 1878 मध्ये कायद्याचा अभ्यास करण्यासाठी ते इंग्लंडला गेले, जरी ते त्यांचे शिक्षण पूर्ण न करता भारतात परतले कारण त्यांना कवी आणि लेखक म्हणून पुढे जायचे होते.

इंग्लंडमधील दीर्घ सागरी प्रवासादरम्यान त्यांनी गीतांजली या ग्रंथाचे इंग्रजीत भाषांतर केले. गीतांजली प्रकाशित झालेल्या वर्षी त्यांना साहित्याचे नोबेल पारितोषिक मिळाले होते. त्यांनी आपल्या लेखनात भारतीय संस्कृतीचे गूढवाद आणि भावनिक सौंदर्याचे चित्रण केले आहे, ज्यासाठी प्रथमच एका बिगर पाश्चात्य व्यक्तीला या प्रतिष्ठित सन्मानाने सन्मानित करण्यात आले.

प्रख्यात कवी असण्याबरोबरच ते प्रतिभासंपन्न लेखक, कादंबरीकार, संगीतकार, नाटककार, चित्रकार आणि तत्त्वज्ञ होते. कविता आणि कथा लिहिताना भाषेवर नियंत्रण कसे ठेवावे हे त्यांना चांगलेच माहीत होते. ते एक चांगले तत्वज्ञानी होते ज्यांच्याद्वारे त्यांनी स्वातंत्र्यलढ्यात मोठ्या संख्येने भारतीय लोकांना प्रभावित केले.

त्यांचे भारतीय साहित्यातील योगदान फार मोठे आणि अविस्मरणीय आहे. “जन मन गण” (भारताचे राष्ट्रगीत) आणि “अमर सोनार बांग्ला” (बांगलादेशचे राष्ट्रगीत) या दोन देशांचे राष्ट्रगीत असल्यामुळे त्यांच्या रवींद्रसंगीतातील दोन गाणी खूप प्रसिद्ध झाली. त्यांचे सर्जनशील लेखन मग ते कवितेचे असो वा कथेचे, आजही त्यांना कोणी आव्हान देऊ शकत नाही. आपल्या प्रभावशाली लेखनाने पूर्व आणि पश्चिम यांच्यातील दरी कमी करणारे ते कदाचित पहिलेच व्यक्ती असावेत.

‘पूर्वी’ ही त्यांची आणखी एक रचना आहे ज्यात त्यांनी सामाजिक, नैतिक, सांस्कृतिक, धार्मिक, राजकीय इत्यादी अनेक थीम अंतर्गत संध्याकाळ आणि सकाळची गाणी चित्रित केली आहेत. मानसी यांनी 1890 मध्ये लिहिले होते ज्यात त्यांनी काही सामाजिक आणि काव्यात्मक कविता संग्रहित केल्या होत्या. त्यांचे बहुतेक लेखन बंगाली लोकांच्या जीवनावर आधारित होते. भारतीय लोकांच्या गरिबी, मागासलेपणा आणि निरक्षरतेवर आधारित कथासंग्रह ‘गलपगुच्छा’ ही त्यांची आणखी एक रचना होती.

सोनार तारी, कल्पना, चित्रा, नैवेद्य इत्यादी त्यांचे इतर काव्यसंग्रह आणि गोरा, चित्रांगदा आणि मालिनी, बिनोदिनी आणि नौका दुबई, राजा आणि राणी इत्यादी कादंबऱ्या आहेत. तो एक अतिशय धार्मिक आणि आध्यात्मिक माणूस होता ज्याने इतरांना कठीण काळात खूप मदत केली. ते एक महान शिक्षणतज्ञ होते, ज्यामुळे त्यांनी शांतीनिकेना नावाचे एक अद्वितीय विद्यापीठ स्थापन केले, जे शांततेचे ठिकाण आहे. भारताचे स्वातंत्र्य न पाहता रवींद्रनाथ टागोर यांनी ७ ऑगस्ट १९४१ रोजी जगाचा निरोप घेतला.

Leave a Reply Cancel reply

You must be logged in to post a comment.

HindiVyakran

• नर्सरी निबंध
• सूक्तिपरक निबंध
• सामान्य निबंध
• दीर्घ निबंध
• संस्कृत निबंध
• संस्कृत पत्र
• संस्कृत व्याकरण
• संस्कृत कविता
• संस्कृत कहानियाँ
• संस्कृत शब्दावली
• Group Example 1
• Group Example 2
• Group Example 3
• Group Example 4
• संवाद लेखन
• जीवन परिचय
• Premium Content
• Message Box
• Horizontal Tabs
• Vertical Tab
• Accordion / Toggle
• Text Columns
• Contact Form
• विज्ञापन

Header$type=social_icons

• commentsSystem

महाकवी रवींद्रनाथ टागोर माहिती मराठी निबंध - Essay on Rabindranath Tagore in Marathi Nibandh

Essay on Rabindranath Tagore in Marathi Nibandh : In this article read "माझा आवडता कवी रवींद्रनाथ टागोर मराठी निबंध", "महाकवी रवींद्रनाथ टागोर माहिती

Essay on Rabindranath Tagore in Marathi Nibandh : In this article read " माझा आवडता कवी रवींद्रनाथ टागोर मराठी निबंध ", " महाकवी रवींद्रनाथ टागोर माहिती मराठी निबंध ", " Marathi Essay on Rabindranath Tagore " for Students.

महाकवी रवींद्रनाथ टागोर माहिती मराठी निबंध  - 'मानवता' ज्याच्या काव्याचा आत्मा आहे, असा विश्वकवी. त्यांच्या 'गीतांजली' या काव्यसंग्रहाला 1913 मध्ये साहित्याच्या नोबेल पारितोषिकाने गौरवण्यात आले. स्वातंत्र्य म्हणजे उत्तरोत्तर ध्येयाकडे जाण्याचे साधन, हे गुरुदेवांनी भारतीयांना सांगितले. गुरुदेवांचे स्मरण करू या. 7 ऑगस्ट, 1941 रोजी ते देवाघरी गेले. 1913 मध्ये त्यांच्या गीतांजलीला नोबेल मिळाले. या विश्वकवीने जपान, अमेरिका इत्यादी देशात मग दौरा काढला. राष्ट्रवाद हा आक्रमक नसावा, जागतिक ऐक्याला तो अनुकूल असावा असा संदेश त्यांनी दिला.

रवीद्रांचा राष्ट्रवाद संकुचित नव्हता. विश्वभारती स्थापून त्यांनी पूर्व-पश्चिमेच्या ऐक्याचा समन्वयाचा भारताला नि जगाला वस्तुपाठ दिला. वंगभंगाच्या चळवळीच्या वेळेस त्यांची काव्यवीणा भारतभक्तीची गीते गाऊ लागली; परंतु त्यांच्या देशभक्तीला अत्याचार, द्वेष सहन होत नसे. "देशाने स्वावलंबी होऊन आपला संसार नीटनेटका करावा," ते म्हणाले. असहकाराच्या चळवळीच्या वेळेस त्यांनी 'सर' पदवी परत केली. कलकत्ता काँग्रेसच्या वेळेस 1917 मध्ये ते स्वागताध्यक्ष होते; परंतु राजकारण त्यांच्या धर्म नव्हता.

ते एका मुलाखतीत म्हणाले, "माझ्यासमोर मी तरुण असताना अनेक रस्ते होते; परंतु मी कवी आहे असे मला वाटले. तो माझा धर्म," पुण्याला एकदा व्याख्यानात ते म्हणाले, "कोपऱ्यात बसून गाणे माझा धर्म."

1941 मध्ये पंडितजी तुरुंगात असताना ब्रिटिश पार्लमेंटमधील एका बाईने दुष्ट टीका केली. रवींद्रनाथांनी मरणशय्येवरून तेजस्वी उत्तर दिले. ते म्हणाले, "भारताचा तो सपत्र तुरुंगात आहे. तो उत्तर देऊ शकत नाही. मी देतो." महात्मा गांधी आणि गुरुदेव यांचेही परस्परांवर किती प्रेम। रवींद्रनाथ हे महाकवी होते; परंतु ते म्हणतात, “मी काव्य लिहिले; परंतु ते कशासाठी? मानवता हा माझ्या काव्याचा आत्मा आहे." त्यांचे काव्य ध्येयहीन नव्हते.

त्यांची कला मानवतेच्या उपासनेसाठी होती. जवाहरलाल म्हणतात. "गुरुदेवांनी या राष्ट्राला क्षुद्रपणापासून वाचविले. जे जे पवित्र नि मंगल आहे त्यांची जाणीव दिली." असे हे थोर पुरुष, टीका झाली तरी, “एकला चलोरे" ते सांगतात. "जेथे क्षुद्रता नाही. संकुचित रूढी नाहीत. जेथे सर्वांची मान सरळ आहे, जेथे बुद्धी अखंड पुढे जात आहे. जेथे नवनवीन उद्योगांना हात घातला जात आहे. ध्येये अधिकाधिक विशाल होत आहेत. अशा स्वातंत्र्याच्या स्वर्गात माझा भारत जागृत होऊन नांदो."

स्वातंत्र्य म्हणजे उत्तरोत्तर विशाल ध्येयाकडे जाण्याचे साधन, असे गुरुदेव सांगत आहेत. तो संदेश स्मरून जाऊ या.

Advertisement

Put your ad code here, 100+ social counters$type=social_counter.

• fixedSidebar
• showMoreText

/gi-clock-o/ WEEK TRENDING$type=list

• गम् धातु के रूप संस्कृत में – Gam Dhatu Roop In Sanskrit गम् धातु के रूप संस्कृत में – Gam Dhatu Roop In Sanskrit यहां पढ़ें गम् धातु रूप के पांचो लकार संस्कृत भाषा में। गम् धातु का अर्थ होता है जा...

• दो मित्रों के बीच परीक्षा को लेकर संवाद - Do Mitro ke Beech Pariksha Ko Lekar Samvad Lekhan दो मित्रों के बीच परीक्षा को लेकर संवाद लेखन : In This article, We are providing दो मित्रों के बीच परीक्षा को लेकर संवाद , परीक्षा की तैयार...

RECENT WITH THUMBS$type=blogging$m=0$cate=0$sn=0$rm=0$c=4$va=0

• 10 line essay
• 10 Lines in Gujarati
• Aapka Bunty
• Aarti Sangrah
• Akbar Birbal
• anuched lekhan
• asprishyata
• Bahu ki Vida
• Bengali Essays
• Bengali Letters
• bengali stories
• best hindi poem
• Bhagat ki Gat
• Bhagwati Charan Varma
• Bhishma Shahni
• Bhor ka Tara
• Boodhi Kaki
• Chandradhar Sharma Guleri
• charitra chitran
• Chief ki Daawat
• Chini Feriwala
• chitralekha
• Chota jadugar
• Claim Kahani
• Dairy Lekhan
• Daroga Amichand
• deshbhkati poem
• Dharmaveer Bharti
• Dharmveer Bharti
• Diary Lekhan
• Do Bailon ki Katha
• Dushyant Kumar
• Eidgah Kahani
• Essay on Animals
• festival poems
• French Essays
• funny hindi poem
• funny hindi story
• German essays
• Gujarati Nibandh
• gujarati patra
• Guliki Banno
• Gulli Danda Kahani
• Haar ki Jeet
• Harishankar Parsai
• hindi grammar
• hindi motivational story
• hindi poem for kids
• hindi poems
• hindi rhyms
• hindi short poems
• hindi stories with moral
• Information
• Jagdish Chandra Mathur
• Jahirat Lekhan
• jainendra Kumar
• jatak story
• Jayshankar Prasad
• Jeep par Sawar Illian
• jivan parichay
• Kashinath Singh
• kavita in hindi
• Kedarnath Agrawal
• Khoyi Hui Dishayen
• Kya Pooja Kya Archan Re Kavita
• Madhur madhur mere deepak jal
• Mahadevi Varma
• Mahanagar Ki Maithili
• Main Haar Gayi
• Maithilisharan Gupt
• Majboori Kahani
• malayalam essay
• malayalam letter
• malayalam speech
• malayalam words
• Mannu Bhandari
• Marathi Kathapurti Lekhan
• Marathi Nibandh
• Marathi Patra
• Marathi Samvad
• marathi vritant lekhan
• Mohan Rakesh
• Mohandas Naimishrai
• MOTHERS DAY POEM
• Narendra Sharma
• Nasha Kahani
• Neeli Jheel
• nursery rhymes
• odia letters
• Panch Parmeshwar
• panchtantra
• Parinde Kahani
• Paryayvachi Shabd
• Poos ki Raat
• Portuguese Essays
• Punjabi Essays
• Punjabi Letters
• Punjabi Poems
• Raja Nirbansiya
• Rajendra yadav
• Rakh Kahani
• Ramesh Bakshi
• Ramvriksh Benipuri
• Rani Ma ka Chabutra
• Russian Essays
• Sadgati Kahani
• samvad lekhan
• Samvad yojna
• Samvidhanvad
• Sandesh Lekhan
• sanskrit biography
• Sanskrit Dialogue Writing
• sanskrit essay
• sanskrit grammar
• sanskrit patra
• Sanskrit Poem
• sanskrit story
• Sanskrit words
• Sara Akash Upanyas
• Savitri Number 2
• Shankar Puntambekar
• Sharad Joshi
• Shatranj Ke Khiladi
• short essay
• spanish essays
• Striling-Pulling
• Subhadra Kumari Chauhan
• Subhan Khan
• Suchana Lekhan
• Sudha Arora
• Sukh Kahani
• suktiparak nibandh
• Suryakant Tripathi Nirala
• Swarg aur Prithvi
• Tasveer Kahani
• Telugu Stories
• UPSC Essays
• Usne Kaha Tha
• Vinod Rastogi
• Wahi ki Wahi Baat
• Yahi Sach Hai kahani
• Yoddha Kahani
• Zaheer Qureshi
• कहानी लेखन
• कहानी सारांश
• तेनालीराम
• मेरी माँ
• लोककथा
• शिकायती पत्र
• सूचना लेखन
• हजारी प्रसाद द्विवेदी जी
• हिंदी कहानी

RECENT$type=list-tab$date=0$au=0$c=5

Replies$type=list-tab$com=0$c=4$src=recent-comments, random$type=list-tab$date=0$au=0$c=5$src=random-posts, /gi-fire/ year popular$type=one.

• अध्यापक और छात्र के बीच संवाद लेखन - Adhyapak aur Chatra ke Bich Samvad Lekhan अध्यापक और छात्र के बीच संवाद लेखन : In This article, We are providing अध्यापक और विद्यार्थी के बीच संवाद लेखन and Adhyapak aur Chatra ke ...

Join with us

Footer Social$type=social_icons

• loadMorePosts
• relatedPostsText
• relatedPostsNum

Rabindranath Tagore Essay for Students and Children

500+ words essay on rabindranath tagore.

Essay on Rabindranath Tagore: Rabindranath Tagore was a legendary Indian poet. Furthermore, he was also a great philosopher , patriot , painter, and humanist. People often made use of the word Gurudev with regard to him. This exceptional personality was born on the 7th of May in 1861 at Calcutta. His early education took place at home by a variety of teachers. Also, through this education, he got knowledge of many subjects. His higher education took place in England. Above all, Rabindranath Tagore began writing poems from a very young age.

Works of Rabindranath Tagore

Rabindranath Tagore began to write drama from sixteen years of age. At the age of twenty, Rabindranath Tagore wrote original dramatic piece Valmiki Pratibha. Most noteworthy, Rabindranath Tagore works focused on feelings and not on action. In 1890 he wrote another drama work Visarjan. Visarjan is probably the best drama work of Rabindranath Tagore.

Similarly, from the age of sixteen Rabindranath Tagore began to write short stories. His first short story was Bhikarini. Most noteworthy, he is the founder of the Bengali-language short story genre. Tagore certainly wrote numerous stories from 1891 to 1895. Also, stories from this period form the collection of Galpaguchchha. It is a big collection of 84 stories.

Rabindranath Tagore was certainly in touch with novels as well. He wrote eight notable novels. Furthermore, he wrote four novellas.

Rabindranath Tagore was certainly not short on songs. The man enjoys the reputation of writing a mighty 2230 songs. The popular name in usage is rabindrasangit, which refers to Tagore’s songs. His songs certainly reflect Indian culture . His famous song Amar Shonar Bangla is the national anthem of Bangladesh. Above all, he wrote the national anthem of India Jana Gana Mana.

Rabindranath Tagore also had excellent skills in drawing and painting. Probably, Rabindranath Tagore was red-green color blind. Due to this, his artworks contain strange color themes.

Get the huge list of more than 500 Essay Topics and Ideas

Rabindranath Tagore’s contribution to politics

Rabindranath Tagore was active in politics. He was in total support of Indian nationalists. Furthermore, he was in opposition to British rule . His work Manast contains his political views. He also wrote a number of patriotic songs. Rabindranath Tagore increased the motivation for Indian independence. He wrote some works for patriotism. There was great love among the masses for such works. Even Mahatma Gandhi showed his favor for these works.

Most noteworthy, Rabindranath Tagore did renunciation of his knighthood. Furthermore, he took this step to protest the Jallianwala Bagh massacre in 1919.

In conclusion, Rabindranath was a patriotic Indian. He was certainly a man of many talents. His contribution to Literature, arts, music, and politics is brilliant.

Essay Topics on Famous Leaders

• Mahatma Gandhi
• APJ Abdul Kalam
• Jawaharlal Nehru
• Swami Vivekananda
• Mother Teresa
• Rabindranath Tagore
• Sardar Vallabhbhai Patel
• Subhash Chandra Bose
• Abraham Lincoln
• Martin Luther King

Customize your course in 30 seconds

Which class are you in.

• Travelling Essay
• Picnic Essay
• Our Country Essay
• My Parents Essay
• Essay on Favourite Personality
• Essay on Memorable Day of My Life
• Essay on Knowledge is Power
• Essay on Gurpurab
• Essay on My Favourite Season
• Essay on Types of Sports

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Download the App

Talk to our experts

1800-120-456-456

• An Essay On Renown Poet Rabindranath Tagore

Rabindranath Tagore Essay For Students And Children

Rabindranath Tagore is one of India’s most cherished renaissance figures, who has put us on the literary map of the world. He was a poet’s poet and a maker of not only modern Indian literature but also the modern Indian mind. Tagore was myriad-minded and a great poet, short story writer, novelist, dramatist, essayist, painter, and composer of songs. His worldwide acclaim as a social, political, religious and aesthetic thinker, an innovator in education and a champion of the ‘One World’ idea makes him a living presence. Gandhi called him the ‘Great Sentinel’. He was also renowned as Gurudev.

His Early Years

Rabindranath Tagore was born on May 6, 1861, in an affluent joint family at Jorasanko in Calcutta. His father Maharsi Debendranath Tagore was a religious reformer, scholar, and leader of Brahmo Samaj and his mother’s name was Sarada Devi. He was the youngest of thirteen children. He had spent most of his childhood with servants since his mother had passed away when he was very young. His home was the hub of literary and theatrical activities. In 1883, Rabindranath Tagore married Mrinalini Devi Raichaudhuri. He had two sons and three daughters.

In his childhood, Tagore never liked the school education within the four walls. He liked the outside world; the open sky overhead and the earth under his feet. So, he was educated at home by private tutors who taught him various subjects. English was his least favourite subject. His father guided him with Upanishads.

He extensively read the mystical and Vaishnav poets of India. From his early years, Rabindranath Tagore wrote poems. Some of his poems were published in periodicals when he was very young. He finished a long poem in Maithili style. His first short story in Bengali had the title, ‘Bhikharini’ (The Beggar Woman).

Tagore went to England for higher education but there also, he did not like the traditional system of education. He came back to India after a year. After he came back, he devoted himself completely to writing. Before he turned 18 years old, he had published more than 6000 lines of verse along with prose. He became an active member of the Bengal Literary Academy and frequently contributed to many periodicals. Bengal was swinging from the Renaissance in every field of religion, literature and politics when Rabindranath Tagore made his presence felt in the literary society.

He established a school named Shantiniketan at Bolpur (Birbhum district) in Bengal. In Shantiniketan, the teachers took classes under the trees with open sky overhead and green grass under the feet. The Gurukul pattern was followed in the school. Later, the school became a college and then a famous university under the name of “Visva-Bharati”. Today, students from different parts of the world come here to study. 

His Contributions

Rabindranath Tagore wrote not only poems but also short stories, drama, novels and essays. He was awarded the world-famous Nobel prize for Literature for his famous book of poetry called ‘Gitanjali’ in 1913. The British Crown awarded him the Knighthood. However, he returned the award to mark the protest against the inhumane massacre in Jallianwala Bagh. Tagore has 2230 songs in his collection, which he composed and they are known as ‘Rabindra Sangeet’. Till today, the Bengalis sing his composed songs with pride. His famous novels like ‘Gora’ ‘Ghare-Baire’, ‘Noukadubi’, ‘Chokher Bali’ and many have been made into movies, which have won accolades worldwide. 

Tagore also took up painting. He introduced a completely new form of art and his paintings were so exceptional that he won himself a very significant place among India’s

famous contemporary artists. 

Into Politics

Rabindranath Tagore was writing at a time when the entire country was thrown into the fever of the freedom struggle and he plunged with deep passion into the struggle. He took part in the freedom movements by opening a Swadeshi shop selling only Indian goods and by rejecting foreign goods. He also composed many patriotic songs and articles especially during the painful partition of Bengal in 1905. Those songs inspired the youth of the country. He gave us the National Anthem: “Jana Gana Mana”. He had also composed the National anthem of Bangladesh: “Amar Sonar Bangla”. He also wrote the lyrics of Sri Lanka’s National Anthem.

Tagore died on August 7, 1941, at Calcutta leaving behind a legacy of world-class literature. He is one of the most influential Indian writers and so not only the nation but also the entire intellectual community of the world suffered an irreparable loss. The nation lost a great poet, philosopher, social reformer, mystic and a greater human being. 

He was not only a representative of the nation but a wholesome product of Mother Earth, an amalgamation of Indian and modern values. Even though he is not among us, his presence can be felt through his vast works. His birthday is celebrated as Rabindra Jayanti in West Bengal. He will always be remembered as the source of inspiration for noble thoughts and great ideas for humanity. 

Descriptive Essay

A descriptive essay is one in which a person, place, thing, or any object is explained in detail. It vividly describes the experience of the five senses about the subject. The subject can be anything – a thing, an experience, a situation, or an emotion or feeling. A good descriptive essay has the power to paint a picture through words . It can make the reader experience the subject first-hand in his mind – such is the power of a good descriptive essay. Great writers can describe a thing with such vividity that it becomes a memorable piece of literature and becomes a classic.

Describing a Person

Writing an essay about a person is a kind of descriptive essay. The onus of bringing that person to life through words remains with the writer. We have memorable characters in books that were so well described in the literature that they appear to one like a real person. A good example is Sherlock Holmes, the creation of a doctor who wrote detective fiction while waiting for patients in his clinic. 

Hence, anyone can become good at describing a person. In a descriptive essay about a person, one needs to write about his life and death. The important events of his life have to be mentioned. His personality and characteristics that make him unique should be mentioned. With meticulous attention and creativity, a good picture of the subject’s life can be captured.

How to Begin a Descriptive Essay on a Person?

Usually, students are asked to write an essay about a historical figure. In that case, the facts of his life can be collected to form the base of the essay. There should be no fiction or imagined detail, though inferences can be included. Good research is required to write a descriptive essay on an actual person. Sometimes characters of a well-known story are the subject, in that case, the piece of fiction in which the character appears needs to be studied thoroughly. Essays by other people, often as part of character study, can also be read to gather material for the essay. Good research goes a long way into an informative and rich essay.

Body of a Descriptive Essay on a Person

The introduction of an essay about a person needs to mention how he was known as – his profession or quality that made him stand apart. In short essays, only his major life-works or unique quality can be discussed. In longer essays, his physical descriptions (if any) can also be used, along with other details of his life that formed the culture and society of his time.

Conclusion of a Descriptive Essay on a Person

The essay should mention the legacy the subject leaves behind after his death and how it affects future generations. For example, a great cultural and literary figure like Rabindra Nath Tagore would require a deep and heavy conclusion to do justice to his great personality.

FAQs on An Essay On Renown Poet Rabindranath Tagore

1. When was Rabindranath Tagore born and who were his parents?

Rabindranath Tagore was born on 6th May 1861 to a very affluent Brahmin family to Maharsi Debendranath Tagore and Sarada Devi at Jorasanko in Calcutta. His father was a religious reformer, scholar and leader of Brahmo Samaj.

2. How did Tagore participate in the Movement for Freedom?

Tagore took part in the movement by opening a Swadeshi movement selling only Indian goods and rejecting foreign goods.

3. Mention a few of his Contributions to the World of Literature.

Tagore wrote poems, short stories and novels. He has composed 2230 songs, which are collectively called Rabindra Sangeet. His few novels like Gora, Ghare-Baire, Noukadubi, Chokher Bali and many more have been developed into cinemas. He was awarded the Nobel Prize for his poetry book, Gitanjali. He also composed our National Anthem – Jana Gana Mana. He also composed the National Anthem for Bangladesh and wrote the lyrics for the National Anthem for Sri Lanka.

4. What is Shantiniketan?

Shantiniketan is the school that he had established at Bolpur. He followed the Gurukul way of teaching in the open. It has now become a famous University called Vishwa- Bharati where students come to study from different parts of the world.

5. What is the difference between descriptive and narrative essays?

A descriptive essay talks about a noun. It describes a person, place, thing, emotion, or situation. A narrative essay talks about a happening or incident. It tells a story. There are a series of actions that happen in it.

6. How can we use creativity in an essay?

Creativity can be used brilliantly in essays of all kinds. Creativity means originality of thought or expression. It should not be confused with creative writing, which is the writing of fiction, or imagined stories.

7.  Why is Rabindranath Tagore the topic of the essay?

Rabindranath Tagore is a legendary historical figure. He is a part of Indian culture; his cultural presence is so immense. Therefore, studying his life would be a learning experience for any student.

8.  What is the use of a descriptive essay?

A descriptive essay paints the picture of anything and this kind of writing forms the base of any good book. All great writers have a knack for writing great descriptions, this is what makes their work memorable.

9. Can anecdotes from the life of the subject be included in a descriptive essay?

Generally, anecdotes do not form part of a small essay on a person. However, if the essay is longer and the anecdote affected his life in a major way or formed the crux of his personality development, it would need to be mentioned.

Rabindranath Tagore Essay, Information For Students

Essay on rabindranath tagore.

Rabindranath Tagore, often lovingly referred to as “Gurudev,” was a multifaceted genius who left an indelible mark on the world through his poetry, literature, music, and profound philosophical insights. Born on May 7, 1861, in Calcutta (now Kolkata), India, Tagore’s contributions have enriched not only Indian culture but have also resonated globally. His life and works inspire generations, making him an icon of creativity, compassion, and humanism. Also an accomplished artist and illustrator, Rabindranath Tagore. Rabindranath Tagore most likely couldn’t see red and green. His works of art have unique color schemes as a result.

Early Life and Background

On May 7, 1861, Rabindranath Tagore was born in Calcutta, India, into a defined Bengali family. His early years were impacted by a dynamic environment of reading, art, and curiosity about things. His father, Debendranath Tagore, was a well-known philosopher and author, and the Tagore home was a hotbed of creativity. The environment that Tagore was raised in, notably his family’s estate at Shantiniketan, where he was exposed to the tranquility of nature and its profound influence on the human mind and emotion, significantly impacted him as a young boy.

His latter works frequently returned to the idea of being connected to the natural environment. Tagore’s skills grew from an early age as a result of his upbringing in a diverse environment. At the early age of eight, he published his first poem. Over the years, he continued developing his writing abilities. The basis for the artistic genius he would eventually become was built during this time. One of the most famous poets, philosophers, and scholars of his time, Tagore emerged due to his early artistic efforts and intellectually challenging upbringing. His early exposure to a variety of viewpoints and Shantiniketan’s natural beauty had an enormous effect on his worldview and provided a basis for his later contributions to literature and society.

Rabindranath Tagore’s Work And Achievements

Rabindranath Tagore focused on one of the most delicate issues of complete independence for Indians in his comments. He wanted an Indian-friendly nation where they could live in peace and dignity. First recipient of the Nobel Prize from India was Rabindranath Tagore. Tagore received honors for his contribution, “Geetanjali.” His first short fiction is called Bhikarini.

He authored his collection of Golpoguccho, a collection of 84 stories, between 1891 and 1895, and it has also been regarded as one of his greatest works. With a touch of modernity, he transformed Bengali literature. In addition to writing, Tagore was a gifted artist. The well-known English poems written by Tagore include “Where the mind is without fear,” “Let Me Not Forget, Last Curtain,” and more. Tagore loved to compose music. He employed to express the lovely Indian culture via Rabindra Sangeet, one of the outstanding works. Jana Gana Mana and Amar Sonar Bangla, the national anthems of Bangladesh and India, respectively, were written and composed exclusively by Rabindranath Tagore.

To bring the Bengali people back together after the 1905 division, Tagore composed the song Banglar Mati Banglar Jol. His connection with Shantiniketan was an important aspect of Tagore’s life. It was once utilized as an ashram, a location for meditation. It was thereafter changed to become Vishva Bharati University. In order to establish independence among the Indian people regardless of caste and creed, Tagore educated those who were poor.

Impact on the World

The impact of Rabindranath Tagore is important and enduring. He crossed boundaries of culture with his poetry, music, and philosophy, influencing people all around the world. People from many walks of life were moved by his focus on compassion and understanding and his global humanism. The Nobel Prize-winning book “Gitanjali” by Tagore introduced the world to the diverse body of Indian literature. His ideas on education in Shantiniketan inspired alternative schools all across the world.

Interactions between Rabindranath Tagore and famous people like Einstein showed his effect on intellectual debate. Through Rabindra Sangeet, cultural gatherings, and organizations like Visva-Bharati University, his legacy is still present. Tagore is a perennial source of inspiration for a more incorporated and caring international society because of his fight for social justice, women’s rights, and a peaceful world.

Rabindranath Tagore Biographical

Indian poet, philosopher, and genius Rabindranath Tagore (1861–1941) created a lasting impression on literature and society. Tagore, who was born in Calcutta, started writing poetry as a young child and by the time he was a teenager. In 1913, he was awarded the Nobel Prize in Literature for his book “Gitanjali,” which had deep poetry frequently celebrating the environment and feelings among people.

In addition to poetry, Tagore was a prolific “Rabindra Sangeet” musician, who wrote songs that reflected his global humanist ideas. He established Shantiniketan, an innovative school that prioritizes holistic education and promotes cross-cultural communication. Thought-provoking works by Tagore addressed societal challenges and promoted social justice and women’s rights. His legacy lives on, showing his going on impact on music, literature, and education as well as his idea of a peaceful, linked society.

Rabindranath Tagore’s life and works exemplify the heights of human creativity, the power of compassionate thinking, and the potential for art to transcend boundaries. His poetry, music, and philosophy have left an indelible imprint on the world, inspiring countless individuals to seek deeper meaning, appreciate the beauty around them, and contribute positively to society.

Related Post

3 thoughts on “rabindranath tagore essay, information for students”.

Pingback: रबीन्द्रनाथ टैगोर पर निबंध Rabindranath Tagore Essay, Information In Hindi

Pingback: रवीन्द्रनाथ टैगोर मराठी निबंध Rabindranath Tagore Essay, Information In Marathi

Pingback: Rabindranath Tagore Information In English 

Leave a Comment Cancel Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

25,000+ students realised their study abroad dream with us. Take the first step today

Meet top uk universities from the comfort of your home, here’s your new year gift, one app for all your, study abroad needs, start your journey, track your progress, grow with the community and so much more.

Verification Code

An OTP has been sent to your registered mobile no. Please verify

Thanks for your comment !

Our team will review it before it's shown to our readers.

• School Education /

Essay on Rabindranath Tagore

• Updated on  
• Oct 7, 2023

Rabindranath Tagore also referred to as “Gurudev” contributed a lot to literature , art , and music . He was also a social reformer known for his famous work ‘Gitanjali’. Students in schools and colleges are taught about Rabindranath Tagore and some of his famous works are also included in the school curriculum to inspire the students and impart knowledge about different flavours he induced in Literature. This blog contains an essay on Rabindranath Tagore for school-going students. Continue Reading to delve into the life and lasting influence of Rabindranath Tagore!

Also Read: Education of Rabindranath Tagore

Short Essay on Rabindranath Tagore

Known for music, art, painting, novels, poems, stories, and composition, Rabindranath Tagore is still one of the most famous personalities in the history of Literature . He was born on 7 May 1861 in Jorasanko, Calcutta. Tagore was a Bengali Brahmin, and art and culture were in his blood. His house is a part of Rabindra Bharati University Campus.

He was the son of a religious reformer Debendranath Tagore. Rabindranath Tagore finished his education in England . Valmiki Pratibha belongs to one of his famous works.

His knowledge of art and literature seems like a treasure to those involved in the field of writing. Tagore was the first non-European who won the Nobel Prize for Literature in 1913 for his famous work ‘Gitanjali’ published in London in 1912.

One of his popular dramas was ‘Visarjan’. Tagore’s first short story was named Bhikarini. Rabindranath Tagore was a nationalist and a huge patriot as he supported India for the Freedom struggle .

Also Read – Essay on Chandrayaan-3

Essay on Rabindranath Tagore in 250 Words 

The Legendary Indian poet, Rabindranath Tagore was born in 1861 in Calcutta. He started writing at a very young age. People look up to him in the field of Literature because he was exceptionally talented. 

He is immortal in his field of art. Tagore is remembered for his famous works like Gitanjali, Gora, Kabuliwala, Muktadhara, The Post Office, and many more. One of his famous paintings was The Dancing Women. His artwork is making India proud as it is showcased at exhibitions in Paris and London.

Valmiki Pratibha and Visarjan belong to his collection of famous dramas. Rabindranath Tagore wrote 84 short stories known as Galpaguchchha during the period 1891-1895.

He was a great lyricist as he had penned down 2000+ songs out of which two were chosen by India and Bangladesh as their National Anthems. The songs written by Rabindranath Tagore reflect the Indian culture and are referred to as “Rabindra Sangeet”.

His work also boosted and infused the feeling of patriotism during the Indian Freedom struggle. Tagore’s work reflects his strong political opinion against British Rule. In 1919, he also participated in a protest of the Jallianwala Bagh massacre.

People in India named Rabindranath Tagore as “Gurudev,” “Kobiguru,” and “Biswakobi.” He was a multi-talented personality noted for his significant contributions to literature, art, politics, and music. The famous poet, dramatist, and philosopher died on 7 August 1941, at his ancestral home in Jorasanko, which is now a part of Rabindra Bharati University Campus.

The entire world will always remember him for his exceptional work and contributions in Literature, art, and science. To pay him honour we celebrate Rabindranath Tagore Jayanti on 9 May every year.

Related Articles:

• Essay on Allama Iqbal in 450 Words
• Essay on Corruption
• Essay on Swami Vivekananda

Rabindranath Tagore was a renowned writer, poet, novelist, painter, composer, and nationalist who had achieved immense success in Literature. In 1913, he also received the Nobel Prize in Literature for his famous work ‘Gitanjali.’

Rabindranath Tagore is counted among the greatest minds of India and also known as the world poet. He is famous for his works ‘Gitanjali’ and ‘Jeevan Smriti’. Apart from these, Tagore has composed more than 2000 songs. He is also known for his dramas, poems, stories, and novels.

Rabindranath Tagore won the Noble Prize in 1913 in Literature for his collection ‘Gitanjali’ which was published in London in 1912.

This was all about an essay on Rabindranath Tagore. For more information about such interesting topics, visit our essay writing website and make sure to follow Leverage Edu .

Kajal Thareja

Hi, I am Kajal, a pharmacy graduate, currently pursuing management and is an experienced content writer. I have 2-years of writing experience in Ed-tech (digital marketing) company. I am passionate towards writing blogs and am on the path of discovering true potential professionally in the field of content marketing. I am engaged in writing creative content for students which is simple yet creative and engaging and leaves an impact on the reader's mind.

Leave a Reply Cancel reply

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

Contact no. *

Connect With Us

25,000+ students realised their study abroad dream with us. Take the first step today.

Resend OTP in

Need help with?

Study abroad.

UK, Canada, US & More

IELTS, GRE, GMAT & More

Scholarship, Loans & Forex

Country Preference

New Zealand

Which English test are you planning to take?

Which academic test are you planning to take.

Not Sure yet

When are you planning to take the exam?

Already booked my exam slot

Within 2 Months

Want to learn about the test

Which Degree do you wish to pursue?

When do you want to start studying abroad.

January 2024

September 2024

What is your budget to study abroad?

How would you describe this article ?

Please rate this article

We would like to hear more.

Have something on your mind?

Make your study abroad dream a reality in January 2022 with

India's Biggest Virtual University Fair

Essex Direct Admission Day

Why attend .

Don't Miss Out

Essay On Rabindranath Tagore

Introduction

‘I slept and dreamt that life was joy. I awoke and saw that life was service. I acted and beheld that service was joy.’

Fill Out the Form for Expert Academic Guidance!

Please indicate your interest Live Classes Books Test Series Self Learning

Verify OTP Code (required)

I agree to the terms and conditions and privacy policy .

Fill complete details

Target Exam ---

These were the words that Rabindranath Tagore lived by. He was a true genius. He was an acclaimed poet, a diligent philosopher, an exquisite artist, a talented song-writer and, above all, a visionary. His contribution to the field of art and literature is endless and so was his patriotism towards his mother land. He was a strong driving force in India’s struggle for Independence and every Indian needs to draw inspiration from the life of this great personality.

Birth and Beginnings: Born on 7th May, 1861, in a lavish home in Calcutta, Rabindranath Tagore was the youngest of thirteen siblings. His father Devendranath Tagore was an affluent member of the high society and his mother Sarada Devi was a strong-headed, cultured woman who taught a young Rabindranath Tagore various valuable life lessons. Being the youngest son of the family, Tagore was a pampered kid and often accompanied his father in his music practice sessions. Tagore’s father was a great musician himself, who contributed immensely to the renaissance of Bengali classical music. His father’s work left a lasting impression on Rabindranath Tagore’s mind and enhanced his creative abilities. He started singing and writing at a very early age in life, and it was obvious that he had been gifted with rare talents.

Advent with writing:

Tagore started writing dramas and novellas by the time he was 16. His skills were so enhanced in comparison to his contemporaries that, at the age of 20, he finished his first novel ‘Valmiki Pratibha’. The pinnacle of his literary career was most certainly his most acclaimed book of all times, Geetanjali. His collection of soul stirring poems won him a Nobel Prize in Literature in the year 1913. Although originally written in Bangla, Rabindranath Tagore translated his work in English and the book created such a stir that poet W.B Yeats wrote the epilogue for Geetanjali himself. Rabindranath Tagore was not only the first Indian to win a Nobel Prize, but he was also the first non-European to win the prestigious award. What set Rabindranath Tagore’s work apart from his contemporaries was that he did not write ‘action-based’ content. He rather wrote on the inner conflicts of the human heart and the emotional turmoil that exists within each individual. In his writing he spoke of love, hope and devotion.

Rabindranath Tagore is credited for writing more than two thousand songs. His songwriting style did not adhere to the bounds of traditional classical music and was a completely new concept, now called ‘Rabindra Sangeet’. It is from this diverse collection of songs that three different countries have found their national anthems: India’s Jan-Gan-Man, Bangladesh’s Amar Sonar Bangla, and Sri Lanka’s national anthem are all originally ‘Rabindra Sangeet’. In his lifespan, Rabindranath wrote eight novels, four novellas and hundreds of short stories. Some of his most coveted poems include Mansi, Sonar Tori, and Balka. Through short stories like Kabuliwala and the Postmaster, he spoke to the heart of the common masses.

Participation in the Indian Freedom Struggle:

Rabindranath Tagore also played a significant role in India’s struggle for freedom. He wrote patriotic songs and poems that ignited the flames of sense of service and sacrifice among all his readers. He shared a great bond with Mahatma Gandhi and often consulted him for resolving inner conflicts. It was Rabindranath Tagore who gave Gandhi the title of ‘Mahatma’. Rabindranath Tagore was also a great teacher and encouraged his students to question everything. He was against the schooling system of education and believed that children should be taught in a free and uninhibited manner. To achieve this goal, he established the ‘Vishva Bharati University’ in Shantiniketan where the students did not have to sit in a classroom. The classes were held in the open and students were taught about topics like mathematics, astronomy, mythology and any subject that would catch their fancy. Some of the noted alumni of Vishva Bharati University include Amartya Sen, Satyajit Ray and Indira Gandhi. It was his keen interest in teaching that earned him the title of ‘Guruji’.

Other Works :

Rabindranath Tagore also started painting in the later years of his life. Although he was red-green colour-blind, his work had a unique expression and is displayed in a number of acclaimed museums. His work was so inspiring that Albert Einstein invited him to engage in a flaring conversation about life. This conversation was recorded and is available under the title ‘On Nature Of Reality’. In the year 1915, King George V awarded Tagore with a knighthood in the honour of his work, but Tagore gave up his title in 1919 as a protest against the Jallianwala Bagh massacre.

Conclusion: Rabindranath Tagore took his last breath on 7th August, 1941. He died in his childhood home at the age of 80. His life was marked by excellence and supreme devotion to his work and country. His work continues to inspire and motivate us till date, and will do so for generations to come.

TOPICS for Essay Writing

Essay Topics on Animals

• Essay on Dog
• Essay on Elephant
• Essay on Tiger

Essay Topics on Relationships

• My Best Friend Essay
• My Family Essay
• My Mother Essay
• My Father Essay
• Essay on My Favourite Teacher

Essay Topics on Famous People and Personalities

• Essay on APJ Abdul Kalam
• Essay on Rabindranath Tagore
• Essay on Bhagat Singh
• Essay on Freedom Fighters
• Essay on Swami Vivekananda

Essays on General Topics

• Essay on Artificial Intelligence
• Essay on Poverty in India
• Essay on Music
• Essay on Gardening
• Essay on Farmers

Related content

Talk to our academic expert!

Language --- English Hindi Marathi Tamil Telugu Malayalam

Get access to free Mock Test and Master Class

Register to Get Free Mock Test and Study Material

Offer Ends in 5:00